انگار تا یک جایی از زندگی اهمیت انتخاب به چشم‌مان نمی‌آید
شاید هم قدر چیزهایی که قرار است انتخاب کنیم در حدی نیست که درگیرمان کند
نهایت اینکه وقتی می‌رسی به انتخاب‌های بزرگتر، می‌بینی که آنقدر ذهن و دلت را تحت فشار می‌گذارد که
انگار یک راه مرگ است و یک راه زندگی، مثل سیم قرمز و آبی، هر کدام را قطع کنی شاید که تمام شوی…
همان‌قدر که انتخاب و اختیار را دوست داریم و به آن نیازمندیم،
همان‌قدر گاهی درمانده می‌شویم